ساحل بوشهر و چشمت می شود پاییزتر

از غم چشمان تو باران به چترم می زند
غصه های رفتنت دارد به شهرم می زند
طعم شیرین لبت مانند خرمای جنوب
انتظار دیدنت خنجر به صبرم می زند
چشم بوشهری من از نو دوباره خیس شد
اشک من باران شده دارد به شعرم می زند
با غمت غمگین ترین آهنگ دشتی می شوم
شروه می خواند غمت دارد به فکرم می زند
با کمند موی خود آخر به مرگم می دهی
موی تو قاتل شده دارد که دارم می زند
این غروب و ساحلش آخر مرا دق می دهد
از دوباره خودکشی دارد به فکرم می زند

محمدصادق رزمی