در غم هر روز من با هر بهانه بوده ای
در سرا و منزلم امید خانه بوده ای
قلب من از رفتنت پر گشته از اندوه و غم
از برای گریه ام آغوش و شانه بوده ای
از غم و احساس تو من هم رسیدم تا خدا
در دل و احساس من تنها نشانه بوده ای
مثل یک مکث و سکوت در ازدحام و همهمه
یهترین آرامشم در این زمانه بوده ای
تا کمی می خندم و از غم جدا خواهم شوم
غصه ای در خنده ام با هر بهانه بوده ای
محمدصادق رزمی